حجاب و عفاف

ای زن به تو از فاطمه(س) اینگونه خطاب است ......... ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است

حجاب و عفاف

ای زن به تو از فاطمه(س) اینگونه خطاب است ......... ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است

۱۵
اسفند
۹۴

                                                        


                           

 (( سوره ی مبارکه نور آیه ی 31 ))


وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ 

» آیت الله مشکینی

و به زنان باایمان بگو که چشمان خود را ( از نگاه به عورت غیر و بدن مرد اجنبی ) فرو بندند و عورت های خود را ( تمام بدن را غیر از صورت و دست ها ، از اینکه در معرض دید اجنبی قرار گیرد ) حفظ کنند ، و زیور و زینت خود و جاهای آن را ( مانند ، گردن ، سینه ، موهای سر ، بازوان و ساق های پا ) آشکار نسازند ، جز آنچه ( بر حسب ضرورت عرفی ) پیداست ( مانند لباس های رو و صورت و دست ها ) ، و باید روسری های خود را بر روی گریبان ها بزنند ( تا گردن و سینه پوشانده شود ) ، و زیور ( و جاهای زیور ) را بر کسی آشکار نسازند جز بر شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زن های همجنس خودشان یا برده های ملکی شان یا مردان عقب مانده تابع خانواده که نیاز شهوانی ندارند یا کودکانی که نیروی آمیزش با زن ها را ندارند ، و ( زنانی که خلخال در پا دارند ) پاهای خود را ( محکم ) به زمین نزنند تا زینت هایی که پنهان می دارند معلوم گردد. و همگی شما- ای مؤمنان- به سوی خدا ( در تمام ابعاد انسانی ) بازگردید ، باشد که رستگار شوید.



 (( سوره ی احزاب آیه ی 32 ))

یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا
» آیت الله مشکینی
ای همسران پیامبر ، شما اگر تقوا پیشه کنید مانند دیگر زنان ( عادی ) نیستید ، پس با گفتارتان ناز و عشوه مریزید تا کسی که در دل او مرض ( فسق و فجور ) است ( در شما ) طمع ورزد ، و گفتاری نیکو ( و دور از تحریک و ریبه ) بگویید.



(( سوره ی احزاب آیه ی 33 ))

وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّکَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا
 » آیت الله مشکینی
و با وقار در خانه خود قرار گیرید و ( در میان مردم ) همانند ظهور ( زن ها ) در دوران جاهلیت نخستین ( با آرایش و زینت بدون رعایت حجاب ) ظاهر نشوید و نماز را برپا دارید و زکات بپردازید و از خدا ( در احکام شریعت ) و از رسول او ( در فرمان ولایی او ) اطاعت نمایید ، جز این نیست که خداوند ( به اراده تکوینی خاص ) می خواهد از شما اهل بیت ( پیامبر ) هر گونه پلیدی ( در عقاید و اخلاق و اعمال ) را بزداید و شما را به همه ابعاد پاکی پاکیزه گرداند.



(( سوره ی احزاب آیه ی 53 ))

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَن یُؤْذَنَ لَکُمْ إِلَى طَعَامٍ غَیْرَ نَاظِرِینَ إِنَاهُ وَلَکِنْ إِذَا دُعِیتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِینَ لِحَدِیثٍ إِنَّ ذَلِکُمْ کَانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیِی مِنکُمْ وَاللَّهُ لَا یَسْتَحْیِی مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا کَانَ لَکُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنکِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِکُمْ کَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمًا
 » آیت الله مشکینی
ای کسانی که ایمان آورده اید ، به خانه های پیامبر وارد نشوید مگر آنکه برای ( خوردن ) طعامی به شما اذن داده شود بی آنکه ( زودتر رفته ) منتظر وقت رسیدن آن باشید- و لکن آن گاه که دعوت شدید وارد شوید و چون غذا خوردید پراکنده گردید- و بی آنکه ( پس از خوردن ) سرگرم صحبت شوید ، زیرا آن ( رفتار شما ) پیامبر را می رنجاند و از شما شرم می کند ( و چیزی نمی گوید ) و ( لی ) خداوند از بیان حق ( و وظایف شما ) شرم نمی کند ، و چون متاعی ( از وسایل زندگی ) از آنان ( زنان پیامبر ) خواستید از پشت پرده بخواهید ، که آن پاکیزه تر است برای دل های شما و دل های آنان. و شما را نرسد و جایز نباشد که پیامبر را اذیت و آزار رسانید و نه هرگز همسران او را پس از او به همسری گیرید ، مسلّما آن ( کار ) نزد خداوند بس بزرگ است.



(( سوره احزاب آیه ی 55))

لَّا جُنَاحَ عَلَیْهِنَّ فِی آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ وَاتَّقِینَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدًا
 » آیت الله مشکینی
زنان پیامبر ( و سایر زنان ) را گناهی نیست در ( ترک حجاب نزد ) پدرانشان و پسرانشان و برادرانشان و پسران برادرانشان و پسران خواهرانشان و زن هایی امثالشان و برده های مملوکشان و از خدا پروا نمایید ، زیرا خداوند همواره بر هر چیزی ناظر و گواه است.



(( سوره ی احزاب آیه ی 59 ))

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا
 » آیت الله مشکینی
ای پیامبر ، به همسران و دخترانت و زن های مؤمنان بگو روسری ها و چادرهای خود را بر خویش بیفکنند ( که گردن و سینه و بازوان و ساق ها پوشیده شود ) این ( کار ) نزدیکتر است به آنکه ( به حجاب و عفت ) شناخته شوند تا مورد تعرض و آزار ( فاجران ) قرار نگیرند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.



(( سوره ی نور آیه ی 30 ))

قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ
 » آیت الله مشکینی
به مردان باایمان بگو که چشمان خود را ( از آنچه دیدنش حرام است مانند عورت دیگران و بدن زن اجنبی ) فرو بندند ، و عورت های خود را ( از اینکه در معرض دید قرار گیرد ) حفظ کنند ، این برای آنها پاکیزه تر است. همانا خداوند از آنچه انجام می دهند آگاه است.



(( سوره ی نور آیه ی 31 ))

وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
 » آیت الله مشکینی
و به زنان باایمان بگو که چشمان خود را ( از نگاه به عورت غیر و بدن مرد اجنبی ) فرو بندند و عورت های خود را ( تمام بدن را غیر از صورت و دست ها ، از اینکه در معرض دید اجنبی قرار گیرد ) حفظ کنند ، و زیور و زینت خود و جاهای آن را ( مانند ، گردن ، سینه ، موهای سر ، بازوان و ساق های پا ) آشکار نسازند ، جز آنچه ( بر حسب ضرورت عرفی ) پیداست ( مانند لباس های رو و صورت و دست ها ) ، و باید روسری های خود را بر روی گریبان ها بزنند ( تا گردن و سینه پوشانده شود ) ، و زیور ( و جاهای زیور ) را بر کسی آشکار نسازند جز بر شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زن های همجنس خودشان یا برده های ملکی شان یا مردان عقب مانده تابع خانواده که نیاز شهوانی ندارند یا کودکانی که نیروی آمیزش با زن ها را ندارند ، و ( زنانی که خلخال در پا دارند ) پاهای خود را ( محکم ) به زمین نزنند تا زینت هایی که پنهان می دارند معلوم گردد. و همگی شما- ای مؤمنان- به سوی خدا ( در تمام ابعاد انسانی ) بازگردید ، باشد که رستگار شوید.



(( سوره ی نور آیه ی 60 ))

وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاء اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِکَاحًا فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أَن یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِینَةٍ وَأَن یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَّهُنَّ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
 » آیت الله مشکینی
و زنان بازنشسته ( از حیض و بارداری ) که ( طبعا ) طمع همسری ( میل آمیزش جنسی ) ندارند ، بر آنها گناهی نیست در اینکه لباس های خود را بر زمین نهند در صورتی که نشان دهنده زیور و آرایش نباشند ، و عفّت ورزیدن آنها برایشان بهتر است ، و خداوند شنوا و داناست.



((سوره ی نساء آیه ی 25 ))

وَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ مِنکُمْ طَوْلًا أَن یَنکِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُم مِّن فَتَیَاتِکُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِکُمْ بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ فَانکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنْکُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَیْرٌ لَّکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ 
 » آیت الله مشکینی
و آن کس از شما که توان مالی ندارد تا با زن های آزاد مؤمن ازدواج نماید پس ، از بردگان ملکی از دختران جوان با ایمانتان به زنی بگیرد. و خداوند به ایمان شما داناتر است ، همه از یکدیگرید ( همه به وسیله پیوند ایمانی اعضاء یک پیکرید ) پس با آنها به اذن صاحبانشان ازدواج نمایید ، و مهرهایشان را به طور پسندیده به آنان بپردازید ، در حالی که آنان پاکدامن باشند نه اهل زنا و نه دوست گیران پنهانی. پس هر گاه این زنان ( کنیزان ) ازدواج نمودند ، اگر کار زشت ( زنا ) انجام دادند بر آنها نصف آن کیفری است که بر زنان آزاد است. این ( تجویز ازدواج با برده ) برای کسی از شما است که از مشقت ( عزوبت ) و ضرر ( زنا ) بترسد ، و صبر کردن برای شما بهتر است ، و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.



((سوره ی مائده آیه ی 5 ))

الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ وَطَعَامُکُمْ حِلُّ لَّهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلاَ مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ وَمَن یَکْفُرْ بِالإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ
 » آیت الله مشکینی
امروز چیزهای پاکیزه برای شما حلال شد ، و طعام کسانی که به آنها کتاب ( آسمانی ) داده شده برای شما حلال ، و طعام شما هم برای آنها حلال است ، و ( نیز حلال است بر شما ) زنان آزاد و پاکدامن از مؤمنان و زنان آزاد و پاکدامن از کسانی که پیش از شما به آنها کتاب ( آسمانی ) داده شده ، هر گاه مهر آنها را پرداخته باشید در حالی که پاکدامن باشید نه اهل زنا و نه رفیق باز به نامشروع در نهان. و هر کس کفر ورزد بدانچه باید ایمان آورد حقّا که عملش تباه شده و در آخرت از زیانکاران است.



(( سوره ی بقره آیه ی 235 ))

وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَکْنَنتُمْ فِی أَنفُسِکُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَکِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا وَلاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّىَ یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ
 » آیت الله مشکینی
و در آنچه از خواستگاری زن ها ( یی که در عدّه وفات اند ) به کنایه گویید یا در دل های خود پنهان دارید بر شما گناهی نیست ، خداوند می داند که شما به زودی آنها را ( طبق غرایز فطری ) یاد خواهید کرد ، و لکن با آنها در خلوت قرارداد زناشویی نگذارید جز آنکه گفتاری پسندیده ( و اشاره و کنایه دار ) بگویید ، و هرگز تصمیم بستن عقد زوجیت نگیرید تا عدّه مقرر به پایان رسد ، و بدانید که خداوند آنچه در دل دارید می داند پس ، از ( خشم ) او بر حذر باشید و بدانید که خداوند بسیار آمرزنده و بردبار است.



(( سوره ی اسراء آیه ی 36 ))

وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْؤُولًا
 » آیت الله مشکینی
و از چیزی که بدان علم نداری ( در مرحله اعتقاد و گفتار و عمل ) پیروی مکن ، زیرا گوش و چشم و دل ، هر یک مورد سؤال قرار خواهند گرفت ( از انسان درباره کارهای آنها و از آنها درباره کارهای خودشان می پرسند ) .



در صورت مشاهده هر نوع مشکل در نگارش لطفا مطلع سازید
  • هادی یوسفی طسوجی
۱۰
اسفند
۹۴

                        
                 

                     حــــجـــابـــــ

دوش دیدم خود حکیمی تیز هوش
                                           گفتمش گو حکمتی ای باده نوش

گفت با من پیر دانا از صفا 
                                           هر چه خواهی گویمت زین مدعا

گفتمش بر گو تو احوال زنان
                                           تازحکمت گردد این معنا عیان

گفت آنان بر دو وجهند ای سئول
                                           گویمت گر این سخن آری قبول

عده ای تسلیم حق چون بندگان
                                           عده ای هم بنده ابلیسیان

کن رها ابلیسیان را زین مجال
                                           بشنو از آن عابدان تو شرح حال

عبد حقند آن گروه در سیر حق
                                           طالب وصلند و مشتاق فلق

در سلیمی و طهارت چون ملک
                                           در عروج از خاک تا اوج فلک

حق پرست و در شریعت دین مدار
                                           میگسار باده اوصاف یار

پاک همچون شبنم و چون گل لطیف
                                           همچو گل اندر حجاب خود عفیف

دائما پوشیده چون در در صدف
                                           زین نجابت غرق دریای شعف

همچو گوهر در حجاب از چشم دون
                                           در امان از رهزن و قوم زبون 

چون ملک پنهان ز اعیان و نظر
                                           همچو سروی در حجاب از پا و سر

آنکه دین دارد کجا عریان شود
                                           کی بساط محفل دیوان شود

آنکه دارد علم و حلم و عقل و دین
                                           کی شود با خود نمایی‌ها قرین

کی برافشاند دو زلف و موی خویش
                                           آنکه دارد رونق از آئین و کیش

کی تن زیبا نماید آشکار
                                           آنکه دارد عقل زیبا در کنار

آنکه در اندیشه دارد صد سخن
                                           کی برون سازد ز جامه جسم و تن

آنکه در جان دارد از خود صد هنر
                                           کی ز زلف و جامه گردد مفتخر 

کی شود در کوچه و بازار و شهر
                                           چشم ناپاکان از این زن بهره ور

آنکه دارد روح زیبا چون حریر
                                           کی شود در دام ابلیسان اسیر

زن چو از عرفان و معنا پر شود
                                           در صدف پوشیده همچون در شود 

آنکه باشد از حقارت بهره‌ور 
                                           می کند زین عقده عریان پا و سر

آنکه در خود عز سلطانی برد
                                           کی نشاط زخم چشمان می خرد

ای زن اندر بزم سلطان شو انیس
                                           تا طلا گردی ز اکسیر نفیس



در صورت مشاهده هر نوع مشکل در نگارش لطفا مطلع سازید
  • هادی یوسفی طسوجی
۱۰
اسفند
۹۴

آثار و پیامدهای رعایت حجاب


الف- آثار فردی

در خصوص آثار فردی رعایت حجاب، می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1. احترام به شخصیت زن ، به واسطه ی رعایت حجاب

2. مصونیت ارتباطات زن با مردان غریبه

3. حفظ اعتقادات مذهبی برای افراد

4. حفظ عفت زن و جلوگیری از فساد و ناهنجاری


ب - آثار اجتماعی

آثار اجتماعی رعایت حجاب فراوانند که برخی از آنها عبارتند از : 
1. سلامت نسل جدید جامعه
2. پیشگیری از فساد اخلاقی
3. مبارزه با مظاهر بی دینی
4. حفظ کیان خانواده
در این نوشتار، آیه ی 59 سوره ی احزاب و نکات پیرامون آن را بررسی کردیم ، اما در مورد انواع حجاب ، با مطالعه ی کتب تفسیری و آیات قرآنی دیگر ، مشخص می شود که انواع حجاب در قرآن ، به سه بخش تقسیم شده است.

انواع حجاب قرآنی


1. حجاب چشم

«قل للمؤمنین یغضّوا من ابصارهم ؛ ای رسول، به مردان مؤمن بگو تا چشم ها را از نگاه ناروا بپوشند» . (سوره ی نور، آیه ی 30)
«قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهنّ ؛ ای رسول، به زنان بگو تا چشم ها را از نگاه ناروا بپوشند» . (سوره ی نور، آیه ی 31)


2. حجاب در گفتار

نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی ، حجاب گفتاری زنان در مقابل نامحرم است.
«فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض؛ زنها که نازک و نرم با مردان سخن نگویید، مبادا آن که دلش بیمار (هوا و هوس) است، به طمع افتد» . (سوره ی احزاب، آیه ی 32)


3. حجاب رفتاری

نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی ، حجاب رفتاری زنان در مقابل نامحرم است. به زنان دستور داده شده است به گونه ای راه نروند که با نشان دادن زینت های خود باعث جلب توجه نامحرم شوند.
«و لا یضربن بارجلهنّ لیعلم ما یخفین من زینتهنّ؛ و آن طور پای به زمین نزنند که خلخال و زیور پنهان پاهایشان معلوم شود» . (سوره ی نور، آیه ی 31)
از مجموع این مباحث ، به روشنی استفاده می شود که مراد از حجاب اسلامی ، پوشش و حریم قایل شدن در معاشرت زنان با مردان نامحرم ، در خلال رفتارهای مختلف آنها ، مثل نحوه ی پوشش ، نگاه ، حرف زدن و راه رفتن است.
بنابراین ، حجاب و پوشش زن ، به منزله ی یک حاجب و مانع در مقابل افراد نامحرمی است که قصد نفوذ و تصرف در حریم ناموس دیگران را دارند.
در انتها ، این نوشتار را با بیان سخنانی از استاد شهید «مرتضی مطهری» که در تبیین فلسفه ی حجاب در اسلام ، تلاش علمی فراوانی داشت ، به پایان می رسانیم : «عده ای می گویند: چون حجاب ، به معنی پرده است ، اسلام خواسته است زن باحجاب باشد ، یعنی همواره پشت پرده بوده و در عزلت و گوشه نشینی باشد ، اما باید بدانیم آنچه درباره ی پوشش زن است کلمه «ستر» به کار می رود . پوشش زن ، در اسلام آن است که در معاشرت با مردان ، بدن خود را پوشانده و از جلوه گری ، پرهیز کند» .


آفات بی حجابى‏
1. رونق گرفتن چشم چرانى و هوس بازى

2. توسعه‏ ى فساد و فحشا

3. سوء قصد و تجاوز به عنف

4. بارداری هاى نامشروع و سقط جنین

5. پیدایش امراض روانى و مقاربتى

6. خودکشى و فرار از خانه در اثر آبروریزى

7. بى مهرى مردان چشم چران نسبت به همسران خود 

8. بالا رفتن آمار طلاق و تضعیف روابط خانوادگى

9. رقابت در تجمّلات

10. ایجاد دلهره براى خانواده ‏هاى پاکدامن


پیام‏ها:
1. در امر به معروف ، اوّل از خودی ‏ها شروع کنیم سپس دیگران . «قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ» 

2. در احکام الهى ، تفاوتى میان همسران و دختران پیامبر با دیگر زنان نیست. «لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ»

3. پوشیدن لباسى که معرّف شخصیّت زن براى تأمین عفّت و آبرو باشد ، لازم است. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 

4. بهانه به دست بیماردلان و مزاحمان عفّت عمومى ندهید. (در آیات قبل هشدار به اذیّت کنندگان بود، در این آیه تکلیف اذیّت شوندگان را مطرح می ‏کند.) «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 

5. رفت و آمد زنان در خارج از منزل ، با حفظ عفّت عمومى مانعى ندارد. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 

6. در امر به معروف و نهى از منکر ، دلیل امر و نهى خود را بیان کنید. «فَلا یُؤْذَیْنَ» 

7. نوع لباس مردم در جامعه ، می ‏تواند معرّف شخصیّت ، مکتب و هدف آنها باشد. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 

8. سرچشمه‏ ى بسیارى از مزاحمت‏ هاى هوس بازان نسبت به زنان و دختران ، نوع لباس خود آنهاست. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 

9. زنان با حجاب باید با حضور خود در صحنه ، جوّ عمومىِ عفاف و پاکدامنى را حفظ کنند و فرصت مانور را از هوس بازان بگیرند. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 

10. بد حجابی ‏هاى گذشته قابل عفو است. «غَفُوراً رَحِیماً

11. مغفرت خداوند همراه با رحمت اوست. «کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً»




در صورت مشاهده هر نوع مشکل در نگارش لطفا مطلع سازید
  • هادی یوسفی طسوجی
۱۰
اسفند
۹۴
حجاب و عفاف در قرآن کریم

برای ایجاد فرهنگ حجاب و پوشش مناسب در جامعه، باید ابتدا پایه های اعتقادی و بینش افراد را نسبت به این موضوع ، محکم کنیم و این ، یعنی نهادینه سازی باورهای درست و فرهنگ سازی دقیق. 
بنابراین ، تهدید و اجبار، هیچ گاه به عنوان اولین راهکار ، اثر بخش نخواهدبود.

مفهوم حجاب
حجاب ، در لغت به معنای مانع و پرده و پوشش آمده است. حجاب ، به معنای پوشش اسلامی بانوان ، دارای دو بعد ایجابی و سلبی است. بعد ایجابی آن ، وجوب پوشش بدن و بعد سلبی آن ، حرام بودن خودنمایی به نامحرم است و این دو بعد باید در کنار یکدیگر باشند ؛ تا حجاب اسلامی محقق شود. گاهی ، ممکن است یک بعد باشد ولی دیگری نباشد که در این صورت ، نمی توان گفت که حجاب اسلامی محقق شده است.
اگر به معنای عام ، هر نوع پوشش و مانع از وصول به گناه را حجاب بنامیم ، حجاب می تواند اقسام متفاوتی داشته باشد، از جمله حجاب ذهنی، فکری و روحی، علاوه بر این، در قرآن از انواع دیگر حجاب که در رفتار خارجی انسان تجلی می کند ، نام برده شده است ، مثل حجاب و پوشش در نگاه که به مردان و زنان ، در مواجهه با نامحرم توصیه شده است.

در سوره ی احزاب آیه 59 نیز :

(یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا)

>> آیت الله مشکینی
ای پیامبر ، به همسران و دخترانت و زن های مؤمنان بگو روسری ها و چادرهای خود را بر خویش بیفکنند ( که گردن و سینه و بازوان و ساق ها پوشیده شود ) این ( کار ) نزدیکتر است به آنکه ( به حجاب و عفت ) شناخته شوند تا مورد تعرض و آزار ( فاجران ) قرار نگیرند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.

>> آیت الله موسوی همدانی (ترجمه المیزان)
ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلبابها [ روسری های بلند ] خود را بر خویش فروافکنند ، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است ( و اگر تا کنون خطا و کوتاهی از آنها سر زده توبه کنند ) خداوند همواره آمرزنده رحیم است.

نظرات کاربران :
1) از کجا معلوم جلب به معنی روسری است.
جواب :  در مفهوم جلباب اختلاف نظر وجود دارد. آنچه، با توجّه به کتب لغت (1) و گفتار مفسران شیعه مانند علامه طباطبایی (2) و فیض کاشانی (3) و اهل سنّت مانند قرطبی (4) صحیح‏ تر به نظر می‏رسد، آن است که «جلباب» ملحفه و پوششی چادر مانند است نه روسری و خمار. از ابن عبّاس و ابن مسعود روایت شده که منظور عبا است. پس جلباب لباس گشاد و پارچه‏ای است که همه بدن را می‏ پوشاند. ضمناً همان طور که مفسران بزرگ مانند شیخ طوسی و طبرسی فرموده‏ اند، در گذشته دو نوع روسری برای زنان معمول بود: روسری‏ های کوچک که آن‏ها را «خِمار» یا «مقنعه» می‏نامیدند و معمولاً در خانه از آن استفاده می‏کردند؛ و روسری‏ های بزرگ که مخصوص بیرون خانه به شمار می‏ آمد. زنان با این روسری بزرگ که جلباب خوانده می‏ شد و از «مقنعه» بزرگ‏تر و از «رداء» کوچک‏تر است و به چادر امروزین شباهت دارد، مو و تمام بدن خود را می‏ پوشاندند.(5)
به طور خلاصه در معنی «جلباب» مفسران و اهل لغت چه معنی ذکر کرده اند:
1. ملحفه (چادر) و پارچه بزرگی که از روی سری بلندتر است و سر و گردن و سینه ها را می پوشاند.
2. مقنعه و خمار (روسری)
3. پیراهن گشاد (ر.ک: لسان العرب، مجمع البحرین، مفردات راغب ...)
گرچه این معانی با هم متفاوتند ولی قدر مشترک هم آنها این است که بدن را به وسیله آن بپوشاند. اما بیشتر به نظر می رسد که منظور پوششی است که از روسری بلندتر و از چادر کوچک تر است چنان چه نویسنده «لسان العرب» بر آن تکیه کرده است. (ر.ک: تفسیر نمونه، ج 17، ص 428، ذیل آیه 59 از سوره احزاب)
نزدیک ساختن جلباب - «یدنین علیهنّ من جلابیبهنّ» - کنایه از پوشیدن چهره و سر و گردن با آن است.(6) یعنی چنان نباشد که چادر یا رو پوش‏ های بزرگ (مانتو) تنها جنبه تشریفاتی و رسمی داشته باشد و همه پیکرشان را نپوشاند. زنان حق ندارند چنان چادر بپوشند که نشان دهد اهل پرهیز از معاشرت با مردان بیگانه نیستند؛ از نگاه چشم‏ های نامحرم نمی‏ پرهیزند و از مصادیق «کاسیات عاریات»(7) شمرده می‏ شوند.
قرآن فرمان می ‏دهد: بانوان با مراقبت جامه‏ شان را بر خود گیرند و آن را رها نکنند تا نشان دهد اهل عفاف و حفظ به شمار می‏ آیند. تعلیل پایانی آیه نیز بیانگر همین امر است؛ یعنی آن پوششی مطلوب است که خود به خود دورباش ایجاد می‏ کند و ناپاکدلان را نومید می‏ سازد.(8) 
پس مراد این است که زنان جلباب را به بدن خود نزدیک سازند تا درست آنها را محفوظ بدارد نه این که آن را آزاد بگذارند به طوری که گاه و بی گاه کنار و بدن آشکار گردد و به تعبیر ساده و خودمانی یعنی لباس خود را جمع و جور کنند.
1. ر. ک: مسأله حجاب، ص 158 و 159؛ قاموس قرآن، قرشی، ج 2، ص 41 و 42. (این کتاب ها کلمات اهل لغت را ذکر کرده‏ اند؛ مانند تعبیر به «الجلباب: القمیص أوالثواب الواسع» یا «الجلباب ثوب اوسع من الخمار دون الردّاء تُغطّی به المرأة رأسها و صدرها) 
2. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 16، ص 361. (هو ثوب تشتمل به المرأة فیغطّی جمیع بدنها) 
3. تفسیر الصافی، فیض کاشانی، ج 4، ص 203. 
4. الجامع لأحکام القرآن، قرطبی، ج 14؛ ص 156. 
5. درباره جلباب گفته‏ اند: آن روسری خاصی که بانوان هنگامی که برای کاری به خارج از منزل می‏ روند، سر و روی خود را با آن می‏پوشند؛ «الجلباب خمارالمرأة الذی یفطّی رأسها و وجهها اذا خرجت لحاجة» (التبیان فی تفسیر القرآن، طوسی ج 8، ص 361؛ مجمع البیان، ج 8 - 7، ص 578) 
6. مجمع البیان، ص 580؛ المیزان، ج 16، ص 361. 
7. زنانی که ظاهراً پوشیده هستند ولی در واقع برهنه ‏اند، روی عن رسول اللّه(ص): صنفان من اهل النار لم أرهما قوم معهم سیاط کأذناب البقر یضربون بها الناس و نساء کاسیات عاریات، ممیلات مائلات، رؤسهنّ کأسنمة البُخت المائلة....» (میزان الحکمة، ری شهری، ج 2، ص 259) 
8. مسأله حجاب، ص 160 و 161. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 6/100114113)



در صورت مشاهده هر نوع مشکل در نگارش لطفا مطلع سازید

  • هادی یوسفی طسوجی